BiricimBiricim

KISA OZETLER

Tolkien'in Eserlerine Bir Bakış

Merhaba sevgili Yüzük Dostları; bu bölümde Tolkien'in eserleri konusunda, yeni başlayan veya bilgilerini tazelemek isteyen arkadaşlara, kısa bilgiler vereceğiz. Tabi ilk başlangıç Yüzüklerin Efendisi üçlemesiyle olacak.
Cilt 1-Yüzük Kardeşliği: Tolkien bu üçlemenin ilk kitabında Hobbit ile basitçe bir giriş yaptığı Ortadünya temasını daha da genişleterek okuyucuya genel bir bakış açısı kazandırmayı ve Yüzük kardeşliği nin dağılmasına kadar olan aşamaları anlatmayı amaçlamış. Biz de o yüzden girişte sizin aklınıza takılacağını düşündüğümüz konuları anlatmayı uygun gördük. Ve bunları maddeler halinde açıkladık.

Genel bakış: Bundan çok uzun zaman önce Ortadünya adlı bir coğrafyada yaşanan bir olayın anlatımı var kitapta. ıyilik ile kötülüğün mücadelesinin tam ortasında bu sefer hiç alışılmadık bir materyal var. Bir yüzük; alelade görünümde, üzerinde hiç bir işaret ve taş taşımayan, görünürdeki tek özelliği takan insanı görülmez yapmak olan basit bir yüzük. Ama bu yüzüğü elde etmek isteyen güçlere bakınca , Yüzüğün güçlerinin hiç de alelade olmadığını anlıyoruz ilk bölümlerde. Karanlık diyarın efendisi Sauron bu yüzüğü elde ederse gücü tamamlanacak, zaferi tam ve kusursuz olacak. Ama
karanlığı engellemek isteyenler de var Ortadünya'da ve kendi aralarında ikiye ayrılıyorlar. Yüzüğü düşmana karşı kullanmayı düşünenler ve yüzüğü yok ederek düşmanın direncini kırmayı, onu en büyük silahından mahrum bırakmayı savunanlar. Tartışmalar sonucunda Yüzük'ün yapıldığı yer olan Ateş Dağı'na atılarak yokedilmesine karar veriliyor. Bu görevi yerine getirmek için de
bir grup oluşturuluyor. Yüzük Kardeşliği bu grubun ortak ismi. Grubun içinde iki ınsan, dört Hobbit, bir Elf, bir Cüce ve bir Büyücü var. Grup görevini yerine getirmek için yola koyuluyor ve çeşitli maceralardan sonra bir üyesini Moria adlı mağaralarda karanlıklara bırakıyor. Daha sonra bir müddet dinlenen ve yardım gören grup, tam da bir karara varmaları ve yollarını seçmeleri gerekirken, yaşanan karışıklıklar sonucunda ikiye ayrılıyor. ıki Hobbit Yüzükle karanlık diyara ilerlerken, grubun geri kalanı bir üyesini kaybederek bambaşka maceralara atılıyorlar karanlığa karşı. Ve ilk cilt sona eriyor.

Irklar: Kitabı rahat bir şekilde takip edebilmek için Ortadünya'da yaşayan ırkları da tanımak yararlı olur diye düşünüyoruz.
-Elfler: Ortadünya topraklarına ilk ayak basan varlıklardır. Bu yüzden ılkdoğanlar da denir. Ömürleri sonsuzdur, hastalıklardan etkilenmezler, ama öldürülebilirler, fiziksel olarak ise görülmemiş bir zarifliğe sahiptirler. Ortadünya'daki ırklar arasında sanat ve edebiyat alanında en ileri gitmiş gruptular. Uzun çağlar boyunca güzellikleri yaratmanın ve onlara hak ettiği değeri vermenin peşinde oldular.
-Cüceler:

Daha İlkdoğanlar Ortadünya’nın güzellikleri ve zorlukları üzerinde yürümeye başlamadan yüzyıllarca önce Valar demircisi Aulé kendi istediği bir canlı biçimini yaratmakla meşguldü. İlkdoğanlardan daha kaba ama Aulé’nin amaçları doğrultusunda inatçı, güçlüklerden yılmayan, taşlara ve değerli madenlere uğrunda ölecek kadar değer veren tıknaz, savaşçı, upuzun sakallı aksi bir ırk: Ortadünya’nın yorulmaz elleri Cüceler. Ama demirci Aulé’nin bilmediği bir gerçek vardı, o da yaşam verme hünerinin sadece Ilúvatar’a bahşedilmiş olduğu. Ilúvatar Cüceler’de kendi çocuklarında olmayan bir katılık ve hırs görmesine rağmen onları da kendi planları doğrultusunda yaşamaları için Ortadünya’ya yollamayı kabul etti. Ama uyanış anının zamanına kendi karar vererek. Böylece Cüceler kendi biçimlerinde geçirecekleri ve yüzyıllar boyunca sürecek uykularına yattılar. Uykuya yatan Cücelerin sayısının yedi tane olduğuna inanılır. Ve onlara Cücelerin Yedi Babası denir.
Sayısız yıllar sonra Ortadünya topraklarında uyanacak ve Elf’lerin ardından dünyayı tanıyacak olan bu Yedi Cüce Babası’nın boyları kendilerinden sonra gelenler gibi yaklaşık 120-150 cm idi ve ömürleri ise 250 yılı bulmaktaydı. Aulé’nin bu ilk Cücelere verdiği hediyelerin en başında kendilerine ait olan bir dil gelmekteydi. Sırrı kendilerinden başka çok az kişi tarafından bilinen efsane Cüce Lisanı Khuzdul. Bu lisan bilinen bütün Ortadünya dillerinden bağımsızdı ve kendine özgü bir yapısı vardı. Cüceler de, yapılarına uygun olarak, bu dili kıskançlıkla korudular ve başka halklar tarafından kullanılmasını engellediler. Bilinen çok az örneğin başında yüzük Kardeşliği üyesi Gloin oğlu Gimli’nin kullandığı Cüce savaş çığlığı gelir. “Baruk Khazad! Khazad ai menu!” Bir de ünlü Cüce sarayı “Khazad-dum” un (sonradan Moria olarak da bilindi) ismi. Bu lisanı Ortadünya’da kullanabilen çok az İnsan ve Elf vardı, ki onlar da tam anlamıyla konuşamazlardı. Nedeni tam olarak bilinmese de Cücelerin bir başka gizi de isimlerinde gizliydi. Hiçbir Cüce gerçek ismini kendi ırkından olmayan birine söylemezdi. Bu isim onlarla beraber mezarlarına gider ve ne için saklandığı tam olarak anlaşılamayan bir sır olarak kalırdı. Bazı yerlerde bu saklama töresinin ilerde de anlatılacağı gibi ölümden sonraki yaşama dair olan cüce inanışına dayandığı söylenir. Bu yüzden kitaplar ve şarkılarda geçen bütün Cüce isimlerinin ortak lisan ya da başka bir lehçede söylenmiş olması şaşırtıcı değildir. Aulé tarafından verilen bir başka hediye ise Cüce’lerin taş ve değerli madenlere karşı olan bitmez, tükenmez sevgileri idi. Gerçekten de cüceler metaller ve taş işçiliği konusunda bilinen bütün halklardan daha yetenekli ve becerikliydiler. Demir, çelik, altın ve son olarakta Mithril işçiliğini inanılmayacak bir çabukluk ve mükemmellikte öğrendiler. Gene Yüzük Kardeşliği’nin hikayesinde anlatılan Frodo’nun zırhı (Bilbo tarafından hediye edilmişti ve kökleri “Yalnız Dağ”ın altında bilinmeyen yıllara dayanırdı), fark edilmeyecek kadar hafif ama normal bir insanı öldürecek şiddetteki bir darbeyi savuşturabilecek kadar dayanıklıydı. Bu zırh Mithril işçiliğinin 3. çağda görülen en iyi örneklerinden biriydi.
Zamanın gelmesiyle Ölümsüz Durin’in önderliğinde uyanan Cücelerin Yedi Babası’nın Ortadünya’da yedi ayrı yöne dağılıp, yedi ayrı saray inşa ettiği inanışına rağmen kitaplarda anlatılan sadece üç tane saray vardır: Belegost (Gabilgathol ), Nogrod ( Turnunzahar) ve Khazad-dum (Moria). Cücelerin uyanması sadece kendilerini değil aynı zamanda o ana kadar Ortadünya’da kendilerinden başka halkların varlığından habersiz olan Elf’leri de etkiledi. İlk defa Belegost ve Nogrod Cücelerini tanıyan Elf’ler onları Naugrim (Ehiller) ve aynı zamanda Gonnhirrim (taş ustaları) diye çağırmaya başladılar. Ve ilişkileri bu dönemde gelişti. İlerleyen dönemlerde Demirci Telchar öncülüğünde sanatlarının zirvesine varan Cüceler Elf’lerle yakın ilişkiler geliştirdiler. Menegroth (Bin Mağara) sarayının yapılışı bu dönemlere rastlar.
Birinci çağ Cüceler için git-gel’lerle geçen bir çağdır. Genelde aydınlığın yanında yer almalarına rağmen, İlkdoğanların kanını döktükleri de görülmüştür. Ve bu çağda ülkelerinin yıkılmasını takiben Nogrod ve Belegost halkı da Sisli Dağlar yolculuğuna başlamışlar ve bu yolculukları Khazad-dum’da sona ermiştir.
Bu çağdan sonra Cücelerin tarihleri bir anlamda da Khazad-dum’un tarihi olmuştur. Batı kapısı yakınlarında bir diğer halk olan Elf’lerle ilişki geliştiren Cüce’ler sanatlarının yardımıyla tekrar güç ve zenginliğe kavuştular. Bu dönemlerde yapılan Güç Yüzüklerinden haberdar olan ve yapılışına dolaylı da olsa katılan Cüce’lere bu yüzüklerden yedi tanesi Sauron tarafından verildi. Ancak beklenen etkiyi göstermedi, çünkü Sauron’un amacı bu Yüzüklerle halkların aklını çelmek, güç ve uzun yaşam isteklerini kışkırtarak onları karanlığın köleleri yapmak idi. İnsanların dokuz Kral’ının aksine, (bu Krallar ilerleyen günler boyunca yüzüklerinin çekimlerine kapılarak karanlığın köleleri haline gelmiş ve Yüzüktayfları olarak adlandırılmışlardır) Cüceler Yüzüklere karşı böyle bir reaksiyon göstermediler. Bilinen en son Cüce Yüzüğü ise Thrain tarafından taşınırken Dol Guldur’da işkencelerle elinden alındı ve sahibi öldürüldü. Zarar görmeden kalan üç veya dört tane Yüzük olduğu inanışı bu dönemden sonra hakim oldu, zaten üçüncü çağın sonunda yapılan büyük savaşta Sauron’un Cücelere yediden daha az sayıda Yüzük vaad etmesi de bunun bir göstergesi olarak ele alındı, ki kalan larda zaten ‘Bir’in düşmesiyle işlevlerini sonsuza kadar yitirdiler. İkinci çağda genelde sayıları azalan Cüceler başka halklardan nispeten yalıtılmış bir halde Moria’da yaşadılar ve orayı bilinen Cüce eserlerinden en mükemmeli haline getirdiler.
Üçüncü çağla birlikte büyük uğursuzluk Moria’da ortaya çıktı. Büyük hırslarına yenilen ve Moria’nın çok derinliklerini kazan Cüceler burada Morgoth’un lanetli varlığı Balrogu uyandırdılar. Kral Durin IV ve oğlu Nain öldü. Bu zamandan sonra Cüceler, sonsuza kadar kovuldukları, eşsiz Khazad-dum’u sadece şarkılarda ve efsanelerde andılar. Bu olaylardan sonra Cücelerin macerası belli bir yurtları olmadan bir süre devam etti. Daha sonra Yalnız Dağ’a yerleşen ve şaşaalı günlerine kavuşan bu küçük halkın hikayesi Kırmızı Kitapta daha geniş olarak anlatılır, fakat burada bahsedilmeyecektir. Saygıyla anılması gereken tek şey, Thorin Meşekalkanı’nın Beş Ordular savaşında gösterdiği yiğitlik ve efsanevi kılıcı Orkbiçen’ (Orcrist) dir.
İnsanlardan daha uzun ömürlü olan Cüceler de her yaşayan varlık gibi bir gün ölümle tanışırlardı. Ortalama 250 yıl kadar olan yaşamları sonrasında ne olduğu ise yaşayanlardan gizlenmişti. Elfler cücelerin yaratıldıkları taşa dönüşeceğine inanırken, cüceler ise Mahal’ (Aule)ın yanında kalacaklarına ve son savaş ve büyük yıkımdan sonra yaratıcıları ile birlikte dünyayı tekrar eski haline getirmek için çalışacaklarına inanırlardı. İsimlerini diğer canlılardan saklamalarının ardında ise o gün geldiğinde Mahal’ın onları teker teker adları ile çağıracak olması olabilir.
Ortadünya’dan kalan bir sürü güzel efsanenin içinde böylece yer aldılar Aule’nin çocukları. Yaradılışlarından itibaren hep güzellikleri sevdiler ve içlerinden yalnızca biri diğerlerinden ayrılarak batıya gitti ve sonsuz ışığın ve müziğin günlerine katıldı. Elf dostu Gimli’nin hikayesi dışında birer birer yok oldular çağlar boyunca ama zanaatları hep yaşadı... birde her savaşta olanca güçleriyle haykırdıkları ünlü Cüce savaş çığlığı “Baruk Khazad, Khazad ai menu!!! “.....

-ınsanlar: Ortadünya'daki en genç ırktırlar. Yaratılışları elf'ler le planlanmış , fakat Dünya üzerinde yürümeleri onlardan geç dönemde gerçekleşmiştir. Bu yüzden Sonradoğanlar ya da ıkincidoğanlarda denmiştir.
-Hobbitler: Yarıminsanlar (Halfling) da denir. ınsanlarla akraba olabilecekleri düşünülür fakat boyları çok küçüktür. (60-100cm) Kovuk adını verdikleri konforlu deliklerde yaşayan, neşeli, gürültücü, altı öğün yemek yiyen, ömürleri insanlardan uzun, garip tüylü ayakları olan, barışça bir ırktır. Ortadünya'daki diğer ırklarla ilişkileri olmasına rağmen umursamaz yapıları ve keyiflerinin kaçmasından duydukları korku nedeniyle çok fazla gezgin değildirler. Onlar için huzurlu bir hayat demek; kovuklarında oturup kendi iş-güçleri arasında Pipo otu tüttürmek olarak tanımlanabilir. Övündükleri bir özellik ise Ariflerin bile içmekten hoşlandığı Pipo otu sanatını kaşfetmiş olmalarıdır.
-Orklar: Karanlığın piyadeleri olarak bilinirler. Güneş ışığında savaşamayan, korkunç görünüşlü bir ırktır. Kökenlerinin Elflere dayandığı ve birinci çağ öncesinde Melkor tarafından dönüştürüldüklerine inanılır. Üçüncü çağda(yani kitapların geçtiği dönemde) güneşte yürüyüp savaşabilen daha güçlü bir türleri de ortaya çıkmıştır. Uruk-hai denilen bu türün fiziksel özelliklerinden ötürü kısa zamanda komuta kademelerini yükseldiği ve bir çeşit Orkkomutanı durumuna geldiği bilinir.
-Entler: Elflerin uyanışı ile hemen hemen aynı dönemde ortaya çıkan büyük ağaçlara benzeyen fakat hareketli ve konuşabilen bir grup yaratıkdırlar. Ağaç bekçileridir. Hournlarla birlikte ağaçların ve ormanların koruyucusu ve düzenleyicisi olmuşlardır. ınanılmaz güçlü olmaları ve bir o kadar da garip görünmelerine rağmen, bilgelikleri çok ileri düzeydeydi. Kendilerine ait, tekrarlardan oluşan ilginç bir dil yapısına sahiptiler ve saatlerce konuşarak çok az şey söylemeleriyle ünlüydüler. Yüzük Savaşında çok büyük roller aldılar ve başarıyla yerine getirdiler.
-Arifler:

Ortadünya’da gezen hiç bir varlık Gandalf kadar elflerin sevgisine nail olmadı. Ama hiçbir varlıkta onun kadar merak edilmedi. Gri cübbesi, uzun sakalı ve tepesi sivri külahı ile boy gösterdiği her yerde bir merak ve bu merakla karışan bir sevgi veya nefret gördü. Gandalf’ın kimliği ile ilgili bir çok varsayımın geliştirildiği de bilinen bir gerçek. Hobbitlerin gözünde ara sıra topraklarına uğrayan garip, bazen çocuklarla şakalaşacak kadar sevimli, çokca da onlara fişekler ve ne olduğunu anlamadıkları hikayelerle gelen gizemli bir kişiydi; Elfler ise onu Gri Hacı ya da Mithrandir olarak biliyor ve ona karşı eksilmeyen bir sevgi ve saygı besliyorlardı; halkımın dilinde adı Tharkun’du ve Khuzdul’u konuşabilen çok az kişiden biriydi ama gene de ona karşı beslediğimiz en kuvvetli duygu sevgi olmuştur. İnsanlar arasında ise, o hep kötü olaylarla birlikte gelen ve sıkışık durumları daha da sıkıştıran bir giz di, ama onda karşı koyulamayan bir güç, sevecenlik, hiddet ve ikna kabiliyeti olduğu da bir gerçekti. İşte böyle bilinirdi çemberin Arifi Gri Gandalf Ortadünyanın batı ve kuzeyin de.

Ama her şeyin temelinde her zamanki gibi iyi ile kötünün çarpışması ve bu çarpışmayı izleyen Ortadünya tanrıları vardı. Gandalf’ın esas ismi Olorin’di ve Ortadünya’nın 3. çağının 1000. yılına kadar bir maia ruhu idi. O tarihte 5 tane İsthari batı limanlarından Ortadünya ya, Elf’lere ve İnsanlar’a yardım etmek için, geldiler.Bunlar Gri Gandalf, Boz Radagast, Ak Saruman ve maviler olarak bilinen Alatar ve Pallando idiler. Alatar ve Pallando’nun görevlerinin ne olduğu ölümlülerden gizlenmişti ve onlar kendi yollarına gittiler. Ama kalan üç tane büyücü yollarını Ortadünya ve onun halklarına çevirmiştiler. Bunlar arasında o anda en güçlü olarak görüneni Ak Saruman’dı, ama limanların lordu Cirdan içlerinden bir tanesinde daha başka bir ruh ve kökü derinlere dayanan bir ariflik gördü. Bunun üzerine kendinde olan bir hazineyi ona emanet etmekten çekinmedi. Bu kişi Gandalf’dı ve verilen hazine ise ölümsüz topraklara dönene kadar sahip olacağı Muhteşem güç yüzüğü Kırmızı Narya idi. (Daha sonraları karanlığa yönelen Saruman’ın Gandalf için kötü hisler duymaya başlamasının bir sebebi de belki verilen bu hediye olabilir.)
İşte bu şekilde Ortadünya ya ayak basan Gandalf Ortadünya’dan gene aynı şekilde bir gemi ile ayrılacağı 3021 yılına kadar durmadan daima kötülüğe karşı savaştı.
Bir diğer İsthari ise Boz Radagast’tı, onun yetenekleri ve çalışmaları ise daha çok Ortadünya’nın güzelliklerini arttırmak ve düzenini sağlamak amacı ile Hayvanlar ve Bitkiler üzerinde yoğunlaşmıştı. Genelde iki ayaklı varlıkların işlerine karıştığı çok az görülmüştür. Ak Saruman ise Ariflerin başkanı olarak en güçlü yanı olan konuşma ve inandırıcı olma yeteneğini uzun zaman boyunca kötü olanlara karşı kullanmışken, iradelerin sınandığı son Yüzük savaşlarında yenilmiş ve tutkularının esiri olarak karanlığı seçmiştir. Bu yüzden asası Gandalf tarafından kırılmış ve İsthar Nizamından kovulmuştur. Ortadünya’dan ne şekilde ayrıldığı ise kırmızı kitabı okuyanlar için sır değildir. Görüldüğü gibi gelen beş Büyücünün de diğerlerinden farklı ve ön planda olan bir gücü vardı. Gandalf’ın yeteneklerinin ise hangi yönde geliştiğini bilmek gerçekten zordur. Ama bilinen en kuvvetli yönünün sıcak çatışma anlarında bir anda büyüyen ve Balrog’u bile çaresiz bırakan, Yüzüktayflarından birçoğuna aynı anda karşı koyabilen direnme gücü olduğu düşünülür. Gene de diğer Büyücülere ihsan edilen her güçten bir kısmını üzerinde taşıdığı da gözden kaçmamalıdır. Gri Gandalf Balrog’la yaptığı ölümcül savaştan yenilenen bir ruh ile döndüğünde artık beyazlar içindeydi ve o zamandan sonra Ak Süvari hiçbir savaşın dışında kalmadı. Belki ilgisiz bir anlatım olsa da Gandalf’ın Hobbitler’den öğrendiği Pipo-otu sanatında da ustalaşmakta gecikmediğini ve en sevdiği içkinin kırmızı şarap olduğunu belirtmeliyiz:)
Tom Bombadillo konusunda söylenecek çok şey vardır ama onu anlatmak başka bir yazının konusu. Şu anda onun için söylenecek tek şey bir maia olduğu ve gene kendi gibi bir maia olan eşiyle birlikte yaşayanlardan gizlenen bir görev için Ortadünya’da yaşadığıdır. Barışla kalın...."

Önemli Kişiler:
-Frodo: Shire isimli bölgede yaşayan bir Hobbit. Rastlantılar sonucu Bilbo'nun eline gelen Yüzük, Bilbo'nun ayrılmasıyla ona kalmıştır. ve Taşıyıcı olarak Yüzüğü yoketme görevi ona düşer. Grubun ilk üyesi.
-Gandalf: Ortadünyalı bir büyücü. Yüzük ve yapabileceklerini keşfeden kişi. Yüzüğü yoketmek için başlayan yolculuğun fikirbabası. Grubun ikinci üyesi.
-Aragorn: Yolgezer, Elftaşı vs. gibi isimlerle de çağırılan bir kolcu. Yanında taşıdığı kırık bir kılıç var ve bir kral varisi olduğunu iddia ediyor. Grubun üçüncü üyesi.
-Legolas: Bir Elf prensi. Babasını temsil etmek için katıldığı toplantı sonucu Elflerin gruptaki temsilcisi. Grubun dördüncü üyesi.
-Gimli: Gloin isimli cücenin oğlu. Krallıklarındaki olayları danışmak için geldiği mecliste, gruba Cüceleri temsilen katılması kararlaştırılmıştı. Grubun beşinci üyesi.
-Boromir: ınsan Krallıklarının bir dönemki en güçlü temsilcisi olan Gondor Krallığından gelen bir insan. Grubun altıncı üyesi.
-Sam: Bilbo'nun emrinde çalışan bir bahçıvanken, olayların içine düşen ve Yüzüğü taşıyan efendisinin peşinden maceraya atılan bir Hobbit.Grubun yedinci üyesi.
-Pippin: Frodo'nun yol arkadaşı olan bir Hobbit. Grubun sekizinci üyesi.
-Mariadoc: Frodonun yol arkadaşı olan bir Hobbit. Grubun dokuzuncu üyesi.
-Bilbo: Yıllar önce Gandalf ve Cücelerle çıktığı bir yolculukta, şans eseri Yüzüğü elinde bulan ve yıllar boyunca saklayan bir Hobbit.
-Smeagol: Yüzüğü uzun süre boyunca taşıyan ve onun çekimine kapılmış sinsi, çirkin, zayıf, güneşten korkan bir yaratık. Gollum olarakta bilinir. Yüzüğe olan düşkünlüğü o kadar çok ki, arkasından takip etmek için herşeyi göze alabiliyor.

Cilt 2- ıki Kule: ıkinci ciltte genel olarak sona doğru yaklaşan olaylar ve zorluklarla olan mücadele anlatılıyor. Rohan Ülkesi ve Entler bu cildin önemli konuları arasında.

Genel Bakış: Bu bölümün başında Yüzük Kardeşliği üç parçaya ayrılmış ve iki üyesini yitirmiş bir durumdadır. Gandalf Moria'da Balrogla savaşırken uçuruma düşmüş, Boromir ise Mery ve Pippin'i korumaya uğraşırken Orklar tarafından katledilmiştir. Frodo ve Sam Yüzük ile birlikte düşmanın kalbine yani Mordor'a doğru yola çıkıyorlar bu bölümle birlikte. Mery ve Pippin Saruman'ın Orkları tarafından esir alınıyor ve kalan üç üye ise (Gimli, Aragorn ve Legolas) onların peşinden Rohan ülkesine yollanıyorlar. Orkların peşinden gidenler Rohan süvarileri ile karşılaştıklarında, Ork
grubunun öldürüldüğünü fakat iki tane küçük esirin orada olmadıklarını öğreniyorlar. gerçektende esirler kaçmış ve büyülü olduğuna inanılan bir ormanın içinde kaybolmuş durumdadırlar. Onları bulan ise Ağaçsakal adında bir Enttir. Mery ve Pippin Miğferdibi kuşatması ve Hornburg savaşı bitene kadar bu ilginç yaratığın yanında kalıyorlar. Bu sırada Aragorn, Gimli ve Legolas hiç beklemedikleri birini buluyorlar esirleri ararken, Gandalf. Yolları artık Rohan ülkesinde devam ediyor ve Edorasta Kralın karşısına çıkıyor 4 Yüzük Kardeşliği üyesi. Rohan Kralı Theoden'i ikna etmeleri zor olsada ordu ile birlikte Miğferdibi adlı korunağa doğru yola çıkıyorlar. Saruman'ın Orklar, ınsanlar ve Urukhai'lerden oluşan ordusuna karşı,Rohan ve Entler arasında bir savaş oluyor. Entler aynı zamanda Orthanc daki Sarumanıda yenilgiye uğratıp Kuleye hapsediyorlar. Yolarkadaşları tekrar buluşuyor.Frodo ve Sam açlık ve susuzlukla savaşarak; zorluklar içinde ilerliyorlar bu sıralarda. Başlarında bir de Smeagol belası var.Bu durumdayken yolları Gondorlu komutan Faramir ile kesişiyor. Ondan yardım görmelerine rağmen önlerinde hala çok uzun bir yol var. Frodo Shelobla karşılaşana kadar bir daha Yüzüğü hiç kaybetme tehlikesiyle yüzleşmiyor. Frodonun ölmesi ve Yüzüğün Sam'e geçmesi ile ikinci cilt sona eriyor.

Önemli Kişiler ve yerler:
-Saruman: Ortadünya'da yaşayan beş tane büyücüden bir tanesi. Geniş bilgiyi "Arifler Üzerine Birkaç Kelam Yada Ortadünya'nın Büyücüleri" adlı yazımızda bulabilirsiniz.
-Rohan: Uzun zamandır Gondor Krallığı ile müttefik olan ve cesurca savaşan bir halkın (Rohirrimler) ülkesi. Krallarının adı Theoden. Yeşil çayırlarda özgürce at koşturmaktan hoşlanan ve bu hayvanları canları kadar seven insanlar yaşıyor bu topraklarda. Ve belki de Ortadünyanın en güzel atlarına sahipler.
-Eomer: Kral Theodenin oğlunun ölümünden sonra geriye kalan tek varis. Cesur ve güçlü. Aragornla aralarında ilk günlerden beri oluşan sağlam bir dostluk var.
-Eowyn: Eomer'in kız kardeşi. Aragornu ümitsizce seven ve sevgisi için ölümü bile göze alabilen bir Rohan hanımı.
-Theoden: Rohan Kralı. Gerçekleri görmemesi için veziri Solucandil tarafından gözleri boyanmış, ancak zamanla yurt krallarına ait olan cesaretini tekrar kazanacak.
-Gondor: Boromir'in ülkesi. Son Kral öldüğünden beri Vekilharçlar adlı vezir sülalesi tarafından yönetiliyor. Vekilharç Denethor bu görevin son sahibi. Bir dağ üzerine kurulmuş çok güzel bir şehir ve krallığın başkenti.
-Faramir: Vekilharçların en küçük varisi. Abisi kadar cesur ama abisinde olmayan bir bilgeliğede sahip.
-Denethor: Son Vekilharç. Tek amacı Gondor'un yıkılıp yokolmaması. Bu amaçla Yüzüğü istiyor. Arif bir kişi ama kendinden kuvvetlilerle boy ölçüşmeye kalkıyor.
-Shelob: Karanlık mağarasında yaşayan yaşlı bir canavar. Frodo Gollum tarafından Shelobun ağına düşürülüyor.

Cilt 3-Kralın Dönüşü: Sevgili yüzük dostları.Genel olarak buraya kadar yazıda anlatılan halklar, kişiler ve coğrafyaya bu ciltte çok fazla eklenen yeni isimler yok. Ama son ciltte tam anlamıyla hesaplaşmanın yaşanması ön planda. Yüzük Savaşı başlıyor ve yangın tüm Ortadünyaya yayılıyor. Son bir güçle ileri atılan Batı güçleri son savaşta Hüküm Saatini bekliyorlar. Sonuç
ise burada yazılamayacak kadar güzel ve sizin okumanızla çok daha anlamlı olacağı kesin. Kitaplara başlamayı düşünen arkadaşlara önerim burada her ciltte geçen halkları ve kişileri özet olarak okumaları ve kendilerini Tolkien'in emsalsiz dünyasına bırakmaları. Belki de orada yolumuz kesişir. Barışla kalın......